Rafał Górski (1973-2010) #33 (3/2010)
4. lipca 2010 roku po długotrwałej chorobie zmarł Rafał Górski, wieloletni działacz ruchu anarchistycznego i związkowego, badacz historii syndykalizmu i anarchizmu, autor wielu artykułów i książek.
Rafał Górski urodził się w 1973 roku w Krakowie. W latach 1988-1990 działał w opozycyjnych organizacjach młodzieżowych (Federacja Młodzieży Wałczącej i Organizacja Młodzieżowa Konfederacji Polski Niepodległej). W drugiej połowie 1989 r. pełnił obowiązki szefa OM KPN w Krakowie. Mimo bardzo młodego wieku uczestniczył w walkach ulicznych radykalnej młodzieży w maju 1989 r. w Krakowie oraz w wielu innych akcjach politycznych.
Po roku 1991 związany był m.in. z Federacją Anarchistyczną, Komitetem Wolny Kaukaz i Ogólnopolskim Związkiem Zawodowym Inicjatywa Pracownicza. Był organizatorem i uczestnikiem wielu protestów społecznych (od blokady budowy zapory wodnej w Czorsztynie po działania w obronie praw lokatorów i praw pracowniczych). Kilkakrotnie był z powodu swojego zaangażowania zatrzymywany przez policję i więziony.
Rafał współredagował pismo A-tak, publikował m.in. w takich gazetach jak Inny Świat, Mać Pariadka, Przegląd Anarchistyczny, Recykling Idei i Trybuna Robotnicza. W swoich tekstach zajmował się m.in. historią syndykalizmu oraz teorią i praktyką demokracji uczestniczącej. Był autorem i redaktorem książek „Bez państwa. Demokracja uczestnicząca w działaniu”, „Przewodnik po demokracji uczestniczącej”, „Anarchosyndykalizm. Strajki, powstania, rewolucje”, „Polscy zamachowcy”.
Rafał Górski od wielu lat chorował na raka. We wrześniu 2009 roku, po akcji blokady eksmisji, podczas której został poturbowany przez policję, poddał się hospitalizacji. Stwierdzono uszkodzenie kręgosłupa i nawrót choroby. Pomimo dwóch ciężkich operacji nie udało się uzyskać wyraźnej i trwałej poprawy zdrowia. Walcząc w ostatnich miesiącach z chorobą do końca Rafał Górskich starał się aktywnie wspierać ruch syndykalistyczny i anarchistyczny m.in. w obronie pracowników Collar Textil w Opatowie i przygotowując opracowania dotyczące partycypacji społecznej i spółdzielczości pracy.
Rafał został pochowany 8. lipca b.r. na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie. W świeckiej ceremonii wzięło udział około 200 osób; rodzina zmarłego, przyjaciele, znajomi, aktywiści z całej Polski. Pożegnalną mowę wygłosił Jarek Urbański z OZZ Inicjatywa Pracownicza. W czasie składania wieńców przygrywała anarchistyczna samba, gdyż życzeniem Rafała było to, by ceremonia ta nie miała smutnego charakteru… Po opuszczeniu cmentarza liczna grupa uczestników pogrzebu przeszła ulicami Krakowa niosąc transparent o treści: „Żegnamy cię przyjacielu. 1973-2010” i wizerunkiem Rafała oraz wznosząc okrzyk „Dla Rafała – Walka trwa!”. Przemarsz zakończył się na Kazimierzu i odbył się bez problemów ze strony policji.
